A Short story part 2

Part 2

The boy went home with a huge smile on his face. He was so happy. In fact, that was the happiest day of his life. But that happiness was short lived. He suddenly realized the gap. That huge gap between him and the girl. And not only that, he wasn't the only one trying to make a move. There are a whole lot of others.

And there was this guy, who was starting to create a bond between him and the girl. The boy felt lost. He felt that the girl liked the other guy more. He wasn't sure. He tried to ignore it. But as days pass, they were getting closer and closer. He knows somethings up. He's just not sure what it is. He tried to distance himself. He isn't the type that forces himself to a person. If the girl is happier with the other guy, then he will gladly make way.

The boy sees the girl often at school. But he cant approach her. Not with her friends right beside her. He was so angry at himself. He regretted all the opportunities that came but he missed. He missed alot of chances to be with her. But he said to himself that it was better that way. That it was better for him just to walk away. He thought that if he pushed forward, the pain afterwards would just be greater.

He decided to back out, but every time he does, there is always this force that is making him stay. He cant decide. He is so confused. Even if he often sees the girl happy with the other guy, he still cant back out. But he blamed himself because he cannot fight. He couldn't do anything to make the girl he loves like him more. He felt helpless. He knows he lacks the courage. He couldn't finish what he started. All he can do is watch as the other guy makes his move towards the girl he loves.

(To be continued)

Chapter 20: Another Chance

A Wonderful Life

By: Nico and Paul

Chapter 20: Another Chance

Linggo ng umaga at damang dama pa rin ang malamig na simoy ng hangin na dala ng nagdaan na pasko. Sa labas ay napakatahimik at halos di makita ang paligid na dulot ng “Fog”. Tahimik ang magkabilang bahay at tila wala pang nagigising.

Ilang minuto pa ang lumipas, sa kwarto ni Paul, bigla na lang dumilat ang mata ng binata. Kumurap kurap siya habang pinagmamasdan ang kisame. Ilang sandali pa ay napangiti siya at mabilis na umupo sa kama. Nag inat ang binata at tumayo na at lumabas ng kwarto. Nagtungo siya sa kwarto ni Nico at kumatok ngunit walang sumasagot.

“Tol papasok ako ha.” Sabi ng binata sabay bukas sa pintuan. Wala na siyang nadatnang tao sa loob at nakaayos na ang kama ng kaibigan. Napabuntong hininga na lang siya at bumaba sa kusina para magtimpla ng kape.

Dumiretso sa terrace ang binata at na-mangha dahil sa fog. Sumandal siya sa rails habang hinihigop ang kape. Ilang minuto pa ang lumipas ay nagbukas ang front door ng kabilang apartment. Hinintay ng binata na may lumabas dito. Ilang sandali pa ay lumabas si Aya. Halatang bagong gising pa ito. Napatingala siya at nakita si Paul sa terrace. Napangiti ang dalaga at ganon din naman ang binata. Ngunit ilang sandali pa ay nawala ang ngiti sa mga labi ni Aya. Sumenyas si Paul na bababa siya at tumango lang ang dalaga.

Pagbaba ni Paul ay nakita niya si Aya na nakaupo sa bench. Nilapitan niya ito at naupo sa tabi ng dalaga.

“Good morning.” Bati ni Aya.

“Good morning din.” Sagot naman ni Paul. Ilang sandaling natahimik ang dalawa. Matapos ang ilang sandali ay huminga ng malalim si Paul at tumingin sa dalaga.

“Uhm, Aya. About what happened last night. Sorry. Sorry talaga.”

“Paul, wala yon. Kasalanan ko din.”

“Hindi eh. Ako ang may kasalanan. Kasi di ko pinigilan ang sarili ko. No, I fact, di ko talaga mapigilan ang sarili ko. Kaya sorry.”

“Ikaw talaga. Okay lang yon.”

“Hindi eh. Kasalanan ko talaga eh.”

“Ano ka ba? Ang kulit mo talaga. Okay na nga eh.”

“Galit ka nyan?”

“Oo! Hmp!” sabi ni Aya sabay harap sa kabilang direksyon at nag kibit balikat.

“Ay? Aya ikaw ba yan? Anong meron?”

“Ikaw kasi eh! Ang kulit mo! Sinabing okay na eh.”

“Sorry na. Galit ka pa rin?” tanong ni Paul at humarap sa kanya si Aya.

“Binibiro lang kita. Sorry ka kasi ng sorry eh.”

“Ay, di ka galit? Sayang susuyuin pa naman sana kita.” Biro ni Paul.

“Ganon? Gusto mo magalit ako ulit?”

“Ay, hindi okay na yan. Basta nakangiti ka ayos na ako.” Sabi ni Paul at napangiti ang dalaga.

“Kitam? Smile ka lang okay?” sabi ng binata sabay tumayo.

“Uhm, Aya, may lakad ka ba ngayon?”

“Wala naman bakit?”

“Ah, kasi, ay wag na lang pala.”

“Hala? Bakit ano bang meron?”

“Wala, yayayain sana kitang magsimba, kaya lang wag na lang.” bigkas ng binata.

“Bakit? Sasama naman ako kung yayayain mo ako ah. Magsisimba lang naman diba?”

“Oo, pero di maganda tingnan. Specially after what happened las-, este, basta di maganda tingnan. Ipagluto ko na lang kayo mamaya para makabawi ako.” Sabi ni Paul at tumayo na rin si Aya.

“Okay. Aasahan ko yang luto mo ha? Oh, pasok na ko. Magluluto pa ko ng breakfast eh.” Sabi ni Aya.

“Sige, pasok na rin ako. Later.” Sabi ni Paul at pareho nang tumalikod ang dalawa.

“Ay, Aya!” sabi ni Paul at lumingon ang dalaga.

“I don’t know if I should say this, pero about last night, even though it wasn’t my first, it was my best.” Sabi ni Paul at napangiti ang dalaga.

“Shh! Wag kang maingay. Ikaw talaga. Pasok na ko ha?” sabi in Aya.

“Okay.”

“It was my first, therefore it was my best.” Sabi ni Aya sa sarili at tuluyan nang pumasok sa kanila.

Samantala, sa kabilang dako naman ng mundo, este, ng city pala, matamlay na naglalakad si Nico habang sinusundan ang dating kaaway na naging kaibigan na ngayon ay kaaway nanaman na si Trish. Nagtungo sila sa isang sikat na fastfood chain na itago na lang natin sa pangalang “Mcdonald’s” Dali daling pumasok si Trish habang napabuntong hininga na lang si Nico at sumunod sa dalaga. Pumila ang dalawa at namili si Trish ng kakainin.

“Oh, pinangorder na kita ha. Pasensya na kung di mo gusto, di ko naman alam kung ano ang kinakain mo eh.” Sabi ng dalaga.

“Thanks ha. Mabait ka naman pala.”

“Anong thanks? Ikaw kaya magbabayad!” sabi ni Trish at nanlaki ang mga mata ng binata.

“Ha? Anong ako! Ikaw nagyaya tapos ako ang magbabayad? Ang galing mo rin ano?” Tuluyang humarap si Trish kay Nico at nilapitan ito. Magkalapit na ang mga mukha nila at nagkatinginan mata sa mata.

“Eh kasi po lalaki ka!” sabi ni Trish. Napansin ng dalaga na natatawa ang mga tao sa paligid nila.

“Ha? So? Sa panahon ngayon pantay pantay na lang ang mga lalaki at babae. Kahit babae ang magbayad okay lang. Sa akin okay lang yon. At isa pa ikaw ang nagdala sa akin dito tapos ako pa ang manlilibre? Ang galing mo ah.” Sabi ni Nico.

“Ganon? Ako handa kong maghugas ng plato. Eh ikaw? Handa ka ba? Handa ka ba sa matinding kahihiyang dala non? Isa kang 4^th year nursing student pero naghuhugas ka ng plato dahil lang sa di mo nabayaran ang mga order mo dito? Kaya mo yon?” tanong ni Trish at halos sumabog na sa sakit ang ulo ni Nico.

“Uh, uh, Oo! Kaya ko baket?!”

“Sure ka?” tanong ni Trish.

“Oo na! ako na ang magbabayad! Pero utang to ha. Bayaran mo ako!” sabi ni Nico at napangiti si Trish. Pati ang cashier ay napangiti rin.

“Hay nako. Ang kuripot mo talaga. Bakit sa pinsan ko galante ka? Mga lalaki talaga.” Sabi ni Trish at pinadaan si Nico para mag bayad.

“Wag kang magalala. Pag nagustuhan ko ang explanation mo, I might help you.”

Naghanap ng table ang dalawa at naupo. Buong akala ni Nico ay sakanya ang mas maraming order pero mali siya. Ang tanging sa kanya lang ay isang burger, fries at coke. Ang kay trish naman ay dalawang meal. Natawa na lang ang binata at binuksan ang burger niya at pinalamanan ito ng fries. Napatigil si Trish habang pinagmamasdan si Nico at tila natatawa ito.

“Oh bakit?” tanong ng binata.

“Bakit ganyan?”

“Masama? Eh ganito ko gustong kaininin eh. At isa pa pera ko naman to.”

“Sungit mo naman. Nagtatanong lang eh. Anyway, explain mo na.”

“Akong pang masungit? Eh ako nga yung sinuntok mo kanina eh. Anyway, anong explain ko?”

“Kung paano mo sinaktan yung pinsan ko.” Sabi ni Trish. Napayuko naman si Nico.

“Trish, di ko siya sinaktan. Mas magandang term siguro ay nasaktan ko siya. Di ko sinasadya.”

“Eh yan naman talaga yung palaging excuse ng mga lalaki eh.”

“Teka, bakit parang ang laki ng galit mo sa akin?”

“Kasi ayokong nakikitang umiiyak si Misa.” Sabi ni Trish at napangiti si Nico.

“Then we’ve got something in common.”

“Sus, sinungaling.”

“Sa maniwala ka o sa hindi, totoo yon. Anyway, tuloy ko na ba?”

“Oh sige. Explain explain.” Sabi ni Trish. Napabuntong hininga naman si Nico.

“Actually, di ko na kailangang mag explain. Kasi tanggap ko na, na hindi na kami magkakabalikan. I asked her before and she g ave me a straight answer na wala na talaga. Oo, guilty ako. I kissed my bestfriend, na isang babae by the way, pero biglaan yon. Wala akong masamang intensyon. So ang gusto ko lang ngayon, ay maging friends kami ni Misa. Kahit yun lang masaya na ako.” Sabi ni Nico sabay subo ng isang fries.

“I mean, alam kong may kasalanan ako, hindi, alam kong malaki ang kasalanan ko. Kasi dahil sa akin, tingin ko naapektohan siya. Na takot siyang magmahal ulit. Nasaktan na siya ng isang beses. Pero okay pa yon. She still loved me with all her heart. Pero sinaktan ko siya, which really affected her. Kaya ngayon na realize ko na parang mas malaki pa ang kasalanan ko compared sa Ex niya.”

“What’s you point?” tanong ng Trish.

“Gusto ko siyang tulungan. Gusto ko na matuto siya kung paano magmahal ulit ng buong buo. Yung hindi natatakot. Pero sa tamang lalake syempre. It’s the least I can do. I need to do it. Feeling ko responsibilidad ko yon.” Paliwanag ng binata.

“Eh paano kung hindi ikaw yung lalaknig yon?”

“Okay lang. Like I said, tutulungan ko siya. Ngayon kung nakahanap siya ng iba na mamahalin talaga niya. Then its okay. Tatangapin ko. But I still love her very much. I guess I’ll just watch her from the shadows pag nangyari yon.” Sabi ni Nico at napangiti si Trish.

“Madaling magsalita. Paano ko naman malalaman na wala kang balak saktan siya ulit?”

“Aba malay ko sayo.” Sagot ng binata.

“Tingnan mo namilosopo pa. Bahala ka.”

“Uy joke lang. Di ko alam. I don’t have to prove anything. Kung di ka man maniwala okay lang. Pero hindi ako yung klase ng lalake na iniisip mo. Pero kung sakaling matutulungan mo ako na maging kaibigan ulit ni Misa, I will really be thankful. Kahit araw araw pa kitang ilibre sa Mcdo.” Sabi ni Nico.

“Haha! Talaga? Suhol? Anyway pagiisipan ko.” Sabi ni Trish sabay kagat sa burger niya.

“Alam mo? You’re not that bad after all. Tingin ko magiging friends tayo.”

“Anong ibig mong sabihin bad ako?” pagalit na tanong ni Trish at natawa si Nico.

“Hindi sa ganon, like you said before sa resort, we started out at the wrong foot.”

“Asus, paalala ko lang may BF na ako. Kaya kung may balak ka wag mo nang ituloy.” Sabi ni Trish.

“Ha? Duh? Wala ano. Wag kang magalala harmless ako. Hindi ako smooth talker ano. At isa pa, I still love you’re cousin very much. Sasabihin ko ba sayo na mahal na mahal ko pa siya kung may balak ako sayo?” depensa ni Nico.

“Oo na.”

“Teka, alam mo magkamukha kayo ni Misa.” Sabi ni Nico at napatingin as kanya ang dalaga.

“Ha?”

“Oo kaya. Pag nakatalikod ka para kang si Misa. Kanina kasi nung sinusundan kita dito you remind me of her. Tapos kanina sa simbahan, akala ko si Misa yung nakita ko ikaw pala yon.” Sabi ni Nico at napangisi ang dalaga.

“Oh, what’s with that sarcastic smile?” tanong ni Nico.

“Paano kung sabihin ko sayo na si Misa talaga ang nakita mo kanina?” tanong ng dalaga at nanlaki ang mga mata ni Nico?

“Ha? Anong ibig mong sabihin?”

“Eh kasi po kasama ko siya kanina. Kaya lang nung patapos na yung mass nakita ka namin kaya agad kaming lumabas. Pinauna ko na siyang umuwi, ako naman inabangan kita para makausap.” Sabi ni Trish. Napayuko naman si Nico pero nakangiti ito.

“Oh bat nakangiti ka diyan?”

“Wala lang. I’m just glad to hear na she’s okay.”

“Wala naman akong sinabing okay siya eh.”

“Alam ko. Pero I know she’s okay, lalo na at nandyan ka naman para samahan siya.” Sabi ni Nico.

“Naks. Teka nga, maliban sa resort, nakita mo na ba ako somewhere before?”

“Bakit? Hmmm. Hindi yata. Sa resort yata yung una. Although you look familiar.” Sabi ni Nico.

“Nakita mo na ako, di mo lang maalala.”

“Sige nga? Saan?” tanong ng binata.

“Andon kaya ako sa debut ni Misa. Kasama ako sa 18 candles niya.” sabi ni Trish at nagulat si Nico.

“Weh? Di nga?”

“Oo nga. Pero masyado kang busy sa pinsan ko. Pansin ko nga di ka tumitingin sa ibang babae eh.”

“Akala mo lang yon. Nasa peripheral vision ko sila.” Sabi ni Nico at tumawa si Trish.

“Kita, napaghahalata ka.”

“Di kaya. Buti nga honest ako eh. DI naman ako santo. Pero hanggang tingin na lang yon. At isa pa di ko naman sila kilala. And that night, isa lang ang babaeng pinakamaganda para sa akin. At alam mo na kung sino yon.”

“Ako ba?” tanong ni Trish at natawa si Nico.

“Malamang hindi.” Sabi ni Nico.

“Joke lang. Anyway, una na ako.”

“Teka, so tutulungan mo ako?”

“Let me think about it. Lets meet again some other time. Eto number ko, text mo ako mamaya. Tapos tetext na lang kita kung kailan ako pwede. Okay na ba yon?” sabi ni Trish at nagabot ng card kay Nico.

“Okay, thanks.”

“Don’t thank me just yet.” Sabi ni Trish sabay naglakad palayo.”

Samantala, sa foodcourt naman ng isang mall, magisang nakaupo si Misa habang hinihintay ang pinsan niya. ilang minuto na siyang naghihintay at wala pa din si Trish. Inip na inip na ang dalaga. Ilang sandali pa ay may tumabi sa kanya at kinalbit siya.

“Huy!” sabi ng boses at napalingon si Misa.

“Danica! Kumusta ka na girl?!” tanong ni Misa.

“Okay naman ako. Eh ikaw?”

“Okay din. Kumusta pala kayo ni Paul?” tanong ng dalaga at nawala ang ngiti sa mga labi ni Danica.

“So I guess mahal pa rin niya yung other girl. Okay lang yan. Long time no see, na miss kita.”

“Ako rin. Badminton tayo ulit one time.” Sabi ni Danica.

“Sure sure. Uhm, Danica?”

“Yes?”

“Kumusta na si-“

“Si Nico? Okay naman siya. Buti natanong mo? Hmmm?” tukso ni Danica.

“Ah, wala lang. Anyway, schoolmates na tayo ngayon noh?”

“Ay oo nga. Kaya lang pang hapon kami ni Paul. Pang umaga ka yata eh?” tanong ni Danica.

“Yup. Okay lang. Lets get together sometime. I mean sa school.”

“Sure. Game ako diyan.” Sabi ni Danica at natawa si Misa.

“Anyway, Misa sorry pero I have to go. Naghihintay na si Lala at si Manang eh.”

“Ah, yung kapatid mong cute? Sige sige, Its nice seeing you. See you around.” Sabi ni Misa.

“See you din. Bye!” sabi ni Danica at tuluyan nang umalis. Napabuntong hininga na lang ang dalaga habang pinagmamasdang makalayo ang kaibigan. Ilang sandali pa ay dumating na rin si Trish at tumabi sa kanya.

“Hi couz, sorry I’m late.”

“Late? Super late siguro.” Sabi ni Misa.

“Sorry na nga eh. Yung boylet ko kasi. Hihi!”

“Lalake nanaman? Sabi ko na eh!”

“Joke lang. Sorry na nga eh.”

“Hmmp! Palagi na lang ako ang naghihintay. Kain na nga tayo.”

“Ay, sorry couz kumain na ako eh.” Sabi ni Trish sabay nag peace sign.

“Kainis. Uwi na nga lang tayo!”

“Sige na nga. Kakain na rin ako. Alam mo naman yung apetite ko diba?”

“Wag na couz. Jinojoke lang kita. Nagluto si Mama sa bahay. Doon na lang tayo kumain.”

“Talaga? Lets go giiirl!” sabi ni Trish at umalis na ang dalawa.

Isang linggo na ang lumipas at magkatabing nakaupo sa bench sa tapat ng apartment si Nico at Paul habang tumitira ng Pringles. Bakas ang pagkainis sa mukha ni Nico pagkat parang nagdadabog ito habang kumakain.

“Nakakainis! Sabi niya ite-text day niya ako pero hanggang ngayon wala pa.” sabi ni Nico.

“Relax tol. Bakit kasi di mo tanungin baka nakalimutan?”

“Ayoko nga. Baka isipin niya atat ako.”

“Bakit hindi ba?”

“Duh? Sabi ko baka isipin niya. Oo atat ako pero ayokong isipin niya yon.” Sabi ni Nico at natawa si Paul.

“Okay lang yan tol. Grabe pasalamat ka nga si Trish pa yung lumapit sayo. At least may chance ka na magkaayos kayo ni Misa.”

“Hay. Oo nga. Tingin na lang ako sa brighter side. Think positive! And dating 0% chance, 0.1% na!” biro ni Nico.

“Kala ko look at the brighter side? Tapos think positive? Eh pano naman naging positive and 0.1% aber?”

“At least. The fact na may chance, kahit gaano kakonti, kahit kasing laki lang ng utak ni Kiko, okay na at least meron diba? Na sa akin na lang yon kung mapapalaki ko yung chance na yon.” Sabi ni Nico.

“Hoy Kuya Nick narinig ko yon!” sigaw ni Kiko na nasa sala at nagtawanan ang dalawang magkaibigan.

“Aba kahit pala maliit ang utak malakas ang pandinig.” Sabi ni Paul.

“Paul isa ka pa!” sigaw ni Kiko at nagbungisngisan ang dalawa.

“Kitam? Grabe. Anyway, kung kailangan mo ng tulong ko, sabihin mo lang.” sabi in Paul.

“Teka, school mates kayo ni Misa pero ni minsan ba di pa kayo nagusap?”

“Hmmm. Panghapon kasi ako eh. So pagpasok ko wala na siya. Eh hindi naman siya yung tipo na mananatili pa sa school kung wala rin lang gagawin. Pero nakakasalubong ko siya minsan tapos simpleng hi, hello lang. Tsk! Pati friendship namin affected. Dapat magkaayos na kayo.” Sabi ni Paul at natawa si Nico.

“Sira. Try mo kayang kausapin?”

“Sige try ko. Dahil sinabi mo rin lang. Pero don’t expect a good result.” Sabi ni Paul.

“Okay lang. Thanks. Tara ubusin na natin tong Pringles baka manghingi pa si Kiko mahirap na.”

“Ahm tol, ubos na. Kanina ka pa lumalamon dahil sa inis mo kay Trish eh.” Sabi ni Paul. Sinilip ni Nico ang lalagyan at wala na nga itong laman.

“Ay, sorry. Hihi!”

“Sus. Hay nako. Anyway, about doon sa sinasabi mo na give up ka na sa inyo ni Misa. I mean na di na pwede pa kayong magkabalikan. Sure ka doon?” tanong ni Paul. Naging seryoso ang mukha ni Nico at tumingin sa malayo.

“Yep. Sa ngayon ang task ko ay ibalik ang dating Misa. Yon lang ang purpose ko for now. And if ever may chance pa ako, eh di maganda. Kung wala, okay lang. Ang importante she’ll learn how to love again.”

“Naks. Nakakatats ka naman. Alam mo tol, I know you love her. Pero what if, what if lang ha, just imagine, bumalik ang dating siya. Natuto siyang magmahal ng buo. Pero sa ibang lalaki. Diba masakit yon? I mean, ikaw ang naghirap na ibalik siya sa dati pero sa iba nabaling yung pinaghirapan mo?”

“Tol, di naman ako nangungwenta ng mga nagawa eh. Kahit ano gagawin ko para lang matulungan siya. Kahit ibigay ko lahat ng meron ako. Pero kung sakaling iba ang minahal niya, wala na akong magagawa diba?”

“Hay, you’re right. Kung ako nasa lugar mo ganyan din naman gagawin ko eh.”

“Tama. Anyway, tol, si Aya ba talaga ang mahal mo?” bulong ni Nico.

“Bakit?”

“Kasi kung sa iba rin lang mapupunta si Misa, gusto ko sa bestfriend ko na. At least alam ko na aalagaan mo siya.” Sabi ni Nico at binatukan siya ni Paul.

“Ulol! Anong pinagsasabi mo? Wag ka ngang magisip ng ganyan. Think positive! Although okay lang sayo na magmahal siya ng iba, still isipin mo na may chance na ikaw pa rin ang pipiliin niya sa huli. Hindi yung parang wala na talaga. Para kang mamamatay eh, naghahabilin ka na kasi.”

“Joke lang eto naman.” Sabi ni Nico. Ilang minuto pang nagkwentuhan ang dalawa nang biglang tumunog ang phone ni Nico. Agad niyang binasa ang text at napangisi nang makitang kay Trish galing ang mensahe.

“Mgkta tau bkas. Same place. 10am sharp. Sa2bhn ko na sau if tutulungan kta or hndi.” Sabi ni Trish sa text.

“Yes! This is it! Bukas na daw tol.”

“Nagsasaya ka na eh sure ka na ba na tutulungan ka niya?” tanong ni Paul.

“Hindi pa.” sabi ni Nico.

“Oh kita!”

“Tol! Positivity!” sabi ni Nico at napangiti si Paul.

Kinabukasan, 10:30 na nang makarating si Nico sa lugar na pinagusapan nila. Medyo napuyat kasi ang binata kaya late na nagising. Halos tumakbo na siya dahil sa pagmamadali. Pagdating sa Mcdo ay wala pa si Trish. Di niya alam kung di pa ba ito dumarating o umalis na. Naghanap na lang ng pwesto ang binata at doon naupo.

Mag a-alas onse na at wala pa ring Trish na dumarating. Inip na inip na ang binata. Sinabi niya sa sarili niya na aalis na siya pagsapit ng alas onse. Ilang sandali pa at aalis na sana siya nang bigla niyang nasilayan si Trish. Papunta na ito sa kanya at nakangiti pa. Nagkunot ang kanyang noo habang tinititigan ang dalaga na lumalapit sa kanya.

“Oops. Am I late?” tanong ni Trish.

“Ay hindi. Hindi ka late. Ikaw late? Hindi ka naman one hour late eh. Hindee.” Sabi ni Nico at napabungisngis ang dalaga.

“Hay. Tingin ko naman mawawala yang lukot mong mukha pag sinabi ko sayo ang desisyon ko eh.” Sabi ni Trish at nanliwanag ang mukha ng binata.

“So tutulungan mo ako?”

“Order muna tayo. Tara dali!”

As usual, marami nanaman ang inorder ng dalaga. Pero di na nagpatalo si Nico pagkat siya na ang namili ng order niya. Pagkatapos magorder ay naupo na ang dalawa at nagumpisa ng kumain.

“So tutulungan mo na nga ako?” tanong ng binata.

“Alam mo ang kulit mo. Pakainin mo muna kaya ako.” Sagot ng dalaga.

“Eh pwede mo namang sabihin habang kumakain diba?” sabi ni Nico. Dali daling inubos ni Trish ang burger niya bago nagsalita. Natawa naman ang binata dahil dito.

“Alam mo, iba ka pala, I mean compared sa first impression ko sayo.”

“Anong ibig mong sabihin?” tanong ng dalaga habang puno pa ang bibig.

“Eh isipin mo na lang kung ano yung first impression ko sayo after doon resort diba?” sabi ng binata. Umusog ang dalaga at inilapit ang mukha niya papunta sa binata.

“Bakit ano nga ba ang first impression mo sa akin?”

“Hmmm. Kailangan ko pang sabihin?”

“Oo! Sige na.”

“Ahm, na playgirl ka. Na maarte ka, matured,  sosyal at higit sa lahat, may poise kumain. Eh mas mukha ka pang matakaw sa akin eh.” Sabi ni Nico at nagtaas ng kilay si Trish.

“Eh anong magagawa mo gutom ako eh.”

“Okay lang ano. At least nagpapakatotoo ka diba?” sabi ni Nico. “Anyway, ano? Tutulungan mo na ba ako?”

“Let me think about it.” Sagot ng dalaga.

“Ha? Akala ko ba nakapag desisyon ka na?”

“Hihi! Joke. Let’s see.” Sabi ni Trish at inayos ang upo niya.

“You have a 5% chance na maging kaibigan ulit si Misa. Yon ay base sa mga observations ko. Pero kung tutulungan kita, that 5% chance, tataas to to probably 20% to 25%. Malaki na yon. And kailangan ko lang siguraduhin ay worthy ka ba na tulungan.”

“And? What do you think?”

“Di pa ko sure.” Sagot ng dalaga. At napayuko naman ang binata, bakas ang lungkot sa mukha nito.

“It’s okay. Kung talagang di kami pwedeng maging friends ulit ni Misa, I’ll accept it. I already accepted that it could never be us anyway. Thanks for your help na lang. I really appreciate you help, for lending me your time.” Sabi ni Nico at tumayo na. Hinawakan naman ni Trish ang kamay ng binata.

“Huy! Eto naman nagdrama agad. Oo na, I’ll help you.” Sabi ng dalaga. Agad naupo si Nico at lumiwanag ang mukha.

“Talaga?!”

“Wow, ang bilis mo mag shift ha.” Sabi ng dalaga habang natatawa.

“Talagang talaga?!”

“Oo nga. Ayaw mo?”

“Gusto! Thank you so much Trish. I promise di kita bibiguin.” Sabi ni Nico.

“May mga kondisyon ako.” Bigkas ng dalaga.

“Name it!”

“Una, makikinig ka sa lahaaaat ng sasabihin ko. Pangalawa, ilibre mo ako kung kailan ko gusto, pangatlo, bibigyan kita ng 1 week at kung wala pang progress then babawiin ko na ang tulong ko.”

“Ha? Kung ganon eh ikaw din ang palpak. Kasi plano mo eh.”

“Oo nga. Pero 1 week lang. Dahil ayokong nahihirapan ang pinsan ko. 1 week lang at kung wala pa talaga, ibig sabihin di tayo successful.” Sabi ni Trish.

“Okay. Gets. So kailan tayo maguumpisa?”

“Ngayon na.”

“Ngayon? Ano pang hinihintay natin?” sabi ni Nico sabay tumayo. Hinawakan naman siya ng dalaga at naupo ulit ang binata.

“Teka. Wag kang magmadali. Alam mo na ba ang gagawin mo?”

“Di pa.”

“Oh kita mo na. Dito muna tayo. Kailangan planuhin to.” Sabi ni Trish.

“Yes Ma’am!” sigaw ni Nico at natawa si Trish.

“Magugustuhan mo ang plano ko. Promise!” sabi ng dalaga.

A New Year Story

A short story...


There was this boy who fell in love with this girl. He admired this girl because she's sweet, funny and jolly. Her smile makes his heart beat so fast. Everyday he does nothing but think about this girl. The only problem is, the girl doesn't know him at all.


And one day, he decided to approach the girl, to be friends with her. She happily accepted him as her new friend and the boy was happy. They went out together several times. And they got to know each other more, the boy's feelings for her became deeper and deeper. He was happy. And she was happy. 


Then the boy decided to admit his feelings. He waited, and waited, until the special day arrived. He gathered all his courage and went to the girls house, to confess. He arrived and the girl greeted him with a smile. That special smile that made his heart stop. He felt that he could do anything. After making his deepest breath, words started to come out. He told her how much he likes her and that if given the chance, he'll prove it. He was ready, no matter what her answer might be, he was ready.


The final word came out and he nervously waited for an answer. The girl suddenly flashed a bright smile, brighter than the fireworks that was making a huge display on the sky. She looked at him and he looked at her. The boy almost jumped with joy after the girl said the words that he was waiting for. She has given him a chance. A chance to prove his sincerity A chance to prove to her how much he likes her.


(To be continued)

Chapter 19 – Intimacy vs Isolation

A Wonderful Life

By: Nico and Paul

Chapter  19 – Intimacy vs Isolation

“Kuya Nick! Gising na huy!” sigaw ni Kiko habang niyuyugyog ang pinsan niya. Napaupo si Nico sa kama at nagkamot ng ulo. Pagkatapos nito ay nag-inat ang binata at napatingin kay Kiko.

“Oh, Kiks, ay, happy birthday pala!” sabi ni Nico.

“Tara baba na, bumili ako ng pagkain.” Sabi ng binata. Tumayo na si Nico at sumabay na sa pinsan sa pagbaba.

Pagbaba niya, nakita niya sina Paul at Chics na nagsasalo na sa lamesa. Nagmadaling bumaba si Kiko at tumakbo papunta sa dalawa.

“Langya kayo sabi ko maghintay eh.” Sabi ni Kiko. Napangisi na lang si Paul at Chics.

“Eh, ganon din naman, maghintay oh hindi sa tiyan din ang tuloy nito. Oh tol kain na, habang mainit!” sabi ni Paul. Naupo si Nico sa tabi ng kaibigan at tiningnan ang mga pagkain.

“Sus, puro naman to galing sa fast food. Wala bang lutong ulam?” tanong ni Nico.

“Duh? Diba sabi ko binili ko?” sagot naman ni Kiko.

“Duh din? Bakit di ka ba makakabili ng lutong ulam ha?”

“Eh kahit na. Birthday ko tapos ulam karenderia lang yung handa? Eeew?” sabi ni Kiko at natawa ang tatlo.

“Hay nako Kiks. 16 kana, tanda mo na.” Sabi ni Paul.

“Oo nga, pero yung pagiisip mas masahol pa kay Ysa. Grabe. Teka, kailan nga pala birthday ni Ysa?” tanong ni Chics.

“Matagal pa. Sa June pa.” Sagot ni Kiko.

“Mas matanda pala sayo si Ysa? Wow!”

“Tama na kwento kain na!” sabi ni Nico at nagpatuloy sa pagkain ang apat.

“Teka, ahm, guys, lalabas kasi kami ni Ysa ngayon. Any ideas kung anong magandang gawin?” tanong ni Kiko at nagtinginan ang tatlo.

“Ako sayo, sa playground kayo magpunta.” Sabi ni Paul. Natawa naman si Nico at Chics habang nairita si Kiko.

“Grabe naman. Anong akala mo sa amin bata?”

“Bakit hindi ba?”

“Duh? Ako siguro dahil baby face ako. Pero si Ysa? Eh lalo nga siyang gumanda ngayon eh. Mas nagmukha siyang matured after christmas break.” Paliwanang ni Kiko.

“Baby face your pwet! Pero sabagay gumanda nga si Ysa ngayon. Siguro may bago na yan. Lagot ka!” Biro ni Paul at sinuntok siya ni Kiko.

“Tol, bakit pwet? Diba dapat your face?” tanong ni Nico.

“Eh di ko kasi ma-distinguish kung alin yung mukha niya at kung alin yung pwet niya eh. Halos pareho lang kasi ng itsura.” Biro na Paul at pinagsusuntok siya ni Kiko sa braso. Napahalakhak naman ang dalawa pang binata.

Matapos ang masarap na breakfast ng apat. Balik sila sa kani-kanilang mga gawain. Si Nico at umakyat sa kwarto niya habang si Paul naman ay umalis. Sumabay na rin si Chics sa kanya pagkat nagtungo siya kina Claire. Si Kiko naman ay nasa kabilang apartment.

Pagsapit ng tanghali ay dumating na si Paul at may dalang pagkain. Si Kiko at Ysa naman ay saktong paalis na para sa kanilang date. Iniwan ni Paul ang pagkain sa apartment nina Gela at inakyat si Nico sa kwarto nito. Kumatok siya sa pintuan ng kaibigan.

“Pasok.” Sabi lang ni Nico. Agad namang pumasok si Paul.

“Tol, tara punta tayo sa kabila. Doon tayo mag lunch.”

“Ha? Anong meron?”

“Wala, nagtanong kapa eh madalas naman tong nangyayari. Teka ano ba yang sinusulat mo?”

“Ah wala.” Sagot ni Nico sabay tinago sa drawer ang papel. “Oo nga pala no, nagusap na nga pala kayo ni Aya. Kaya pala, okay na kayo. Yihee!” sabi ni Nico at natawa si Paul.

“Sira. Di ko naman siya aagawin kay Marvin basta magpakatino lang yung lalaking yon. Kung hindi ay nako magsisisi siya.”

“Weh? Tara na nga. Sinong tao sa kabila?”

“Ah, si Gela at Aya lang. Wala si Ysa umalis sila diba? Tara na.”

Nagtungo si Paul sa kabilang apartment. Matapos ang ilang minuto ay sumunod din si Nico.

Buong maghapon nag kwentuhan ang mga boys at girls. Maraming pagkain kaya hindi sila naubusan. Dumating rin si Chics pagsapit ng hapon at nakisali sa kanila. Nag movie marathon rin sila at nakatapos sila ng dalawang palabas. Pagkatapos nito ay nagkwentuhan na lamang sila sa sala. Pagsapit ng gabi ay nagtungo na si Nico sa kwarto niya. Matapos ang ilang minuto ay sinundan siya ni Gela. Naiwan naman sa kabilang apartment sina Paul, Aya at Chics.

Umakyat si Gela at nakitang nakabukas ang pinto sa kwarto ng binata. Nakita niya itong nagsusulat.

“Ehem!” Agad napatingin si Nico sa pintuan at nakita doon ang dalaga. Pasimpleng inipit ng binata ang sinusulat sa kanyang notebook .

“Oh, bakit?” tanong ng binata.

“Ah, wala naman. Busy?”

“Nope. Pasok.” Pumasok ang dalaga at naupo sa kama ni Nico. Tumayo naman si Nico at nahiga sa tabi ni Gela. Nahiga na rin ang dalaga sa tabi ng  kaibigan.

“Best? Anong sinusulat mo?”

“Secret.” Sagot ni Nico at napansin niyang parang nairita si Gela. Natawa na lang siya sa dalaga.

“Hay, oo na di ko na tatanungin. Ganyan ka naman eh. Pag may secret ka di mo sinasabi sa akin. Naturingan pa man din akong bestfriend pero eto ako at walang ka-alam alam. Eh samantalang ako sinasabi ko lahat sayo.”

“Grabe ka naman. Malalaman mo din naman eh.  Bakit ka umalis doon?”

“Para sana mapagisa si Aya at Paul. Kaya lang mukhang di na gets ni Chics yung senyas ko kaya andun pa din siya.” Sabi ng dalaga at natawa si Nico.

“Haha! Slow na din pala si Chics. Nahahawa na yata kay Kiko.” Biro ni Nico at natawa si Gela.

“Kayo palaging niyong pinagtitripan si Kiko noh? Tigilan niyo kaya kawawa naman.”

“Bakit asan ba siya? Wala naman siya dito. At okay lang yon. Kahit naman pinagtitripan namin yon okay lang ano. Bunso namin yon kaya ganyan talaga.” Sabi ni Nico.

“Yun na nga eh.”

“Teka pano ba napunta kay Kiko ang usapan ha? Sigurado ako kanina pa yon bumabahing dahil pinaguusapan siya. Sayang naman yung date nila ni Ysa.”

“Hihi! Oo nga. Tayo kailan tayo mag dedate?” tanong ni Gela at napangisi si Nico.

“Duh? Nagdedate na pala ang magkumare ngayon. Grabe ka naman sis.”

“Joke lang! Palagi naman kitang kasama kaya okay lang.” Sabi ni Gela. Inangat ni Nico ang katawan niya at sumandal sa headboard ng kama. Pinatong ni Gela ang kamay niya sa binata. Alam ni Nico na gusto ng kaibigan niya na magpamasahe ng kamay. Kaya agad niyang kinuha ang kamay nito at minasahe.

“Gela, alam mo pa nung Highschool tayo, nung akala nila mag on tayo kasi palagi tayong magkasama?” tanong ni Nico.

“Oo naman. Bakit mo natanong?”

“Wala. Pero nung naging boyfriend mo yung ungas na yon at least nalaman nila na hindi diba?”

“Oo, pero bakit mo sinasabi yan?”

“Wala.”

“Wala ka ng wala eh. Di pwedeng wala.” Sabi ni Gela. Napangiti naman ang binata.

“Eh kasi po, pano kaya kung naging tayo dati. Hanggang ngayon kaya tayo pa rin?”

“Who knows. Bakit ba naman kasi nung nagpaulan ng katorpehan si God di ka nagtago. Sinalo mo lahat. Ayan tuloy.” Sabi ni Gela at tumawa si Nico.

“Grabe ka ha. Di naman ako ganon ka torpe. Diba kay Misa?”

“Oo, pero sabi mo nga magaan talaga ang loob mo sa kanya diba?  Kaya di ka tinablan ng pagkatorpe mo.”

“Oo. Pero at least. Pero kung liligawan ba kita noong highschool sasagutin mo ako?” tanong ni Nico at napatingin sa kanya si Gela saglit.

“Di mo na kailangang manligaw non. Tayo na agad.” Sabi ni Gela.

“Yiihee!”

“Haha! Grabe ka naman kiligin. Pero best, anong plano may Mimi?” tanong ni Gela at napabuntong hininga si Nico.

“Mimi naman? Hay. Wala.”

“Wala?”

“Oo. Diba nung last kami nagusap sabi ko yun na ung last time na guguluhin ko siya.  I’m a man of my word kaya tutuparin ko yon.”

“Ako sayo talk to her one more time. Maybe she just needs time noon. Talk to her again pag medyo okay na siya.”

“Its okay. Pero pagisipan ko.”

“Best, I can help. Its my fault after all.” Sabi ni Gela at napadiin ang pagpindot ni Nico sa kamay ng dalaga.

“Aray!”

“Ay sorry. Kaw kasi eh. May sinasabi ka?”

“Sabi ko-“

“Shit ipis!” sigaw ni Nico at agad napaupo si Gela at napasigaw.

“Joke.” Sabi ni Nico. Nagsalubong ang kilay ng dalaga at piningot sa tenga si Nico.

“Ikaw! Bakit mo ginawa yon!”

“Aray! Wala lang! Sorry na!” sabi n i Nico at huminto na rin ang dalaga.

“Wag mo nga akong tatakutin ng ganon. Alam mo namang takot ako sa ipis eh.” Sabi ni Gela at muling bumalik sa dating posisyon. Napatuloy naman sa pagmasahe si Nico.

“Gela, ayokong sinisisi mo ang sarili mo. Sinabi ko na yon diba?” sabi ni Nico.

“Sorry.” Mahinang sagot ni Gela.

“Oh yan ka nanaman. Sorry ka ng sorry mukha ka nang sorry. Hay nako.” Sabi ni Nico. Natawa naman si Gela sa sinabi ng kaibigan.

Matapos mag kwentuhan ay bumalik na si Gela sa kabila. Sinamahan siya ni Nico. Pagdating sa kabila nakita nila ang tatlo na masayang nagkukwentuhan sa may sala. Sinamahan ni Nico si Gela hanggang sa paanan ng hagdan.

“Oh, tulog muna ako. Wala pa kong tulog eh.” Sabi ni Gela.

“Ayan, sinabi kasing wag magpupuyat. Oh sige tulog ka na.” Sabi ni Nico. Humakbang ang dalaga paakyat ngunit bigla na lang siyang nahulog paatras. Agad naman siyang nasalo ni Nico.

“Oh! Okay ka lang!” sabi ni Nico at tinulungang tumayo ng maayos si Gela.

“Oo, medyo nahihilo lang ako. Pero I’m okay.” Sagot ng dalaga.

“Wag ka kasing magpupuyat. Tara hatid na kita hanggang sa taas.” Sabi ni Nico. Inalalayan niya ang dalaga paakyat ng hagdan hanggang sa kwarto nito.

“Oh, pasok na ako. Thanks best.” Sabi ni Gela.

“Okay, pahinga ka ha. Goodnight Gela.”

“Goodnight naman. Aga pa.”

“7 pm na. Gabi na ano! Yan ang hirap sayo. Mapagpuyat ka kasi kaya feeling mo maaga pa ang 7pm. Oh siya! Pasok ka na nga!” sabi ni Nico.

“Okay. Love you best. Goodnight!” sabi ni Gela. Pumasok siya sa kwarto at isinara ang pinto. Nanatili namang nakatayo si Nico sa tapat ng pintuan ng dalaga at bakas ang pagaalala sa kanyang mukha.

Muling bumaba si Nico sa sala at nakisali sa iba. 9 pm na nang makabalik si Ysa at Kiko. Bakas sa mukha ng dalawa ang kasiyahan dahil sa kakaibang ngiti ng dalawa. Nakiupo ang dalawa sa sala at tahimik lang. Tumingin si Kiko kay Chics sabay bigay ng thumbs up sign. Napansin naman ito ni Nico at Paul at natawa ang dalawa.

“So Kiko, kayo na ba ni Ysa?” tanong ni Paul. Hindi nakasagot si Kiko at tila natahimik.

“So kayo na?” tanong ni Nico. Parehong namula ang dalawa. Hinawakan ni Kiko ang kamay ni Ysa. Tumango ng mahina ang dalaga at agad nagsi-tayo ang mga boys.

“What? Talaga?! Ysa sigurado ka?!” tanong ni Paul.

“Oo naman Kuya.”

“Teka, bakit mo sinagot yan?” tanong ni Nico.

“Simply because-“

“Because?” sabay na tanong ng mga boys. Natawa naman si Aya sa kanila.

“I Love him.”

(Earlier)

Tanghali pa lang nang umalis si Kiko at Ysa para sa kanilang date. Sa mall nagtungo ang dalawa. Naglalakad lakad ang dalawa sa mall. Nakakapit si Ysa sa braso ng Binata habang nagkukwento ng kung ano ano. Natatawa na lang ang binata sa kanya dahil di na ito tumugil sa kakasalita.

“Kiko.”

“Yep?”

“Gutom na kooo.” Lambing ni Ysa. Natawa naman si Kiko sa kanya.

“So?” pangiinis ni Kiko.

“Yiiih!”

“Haha! Opo tara na po kumain na po tayo.”

Pagkatapos kumain ay naisipang manood ng horror movie ng dalawa. Sigaw ng sigaw si Ysa sa pinapanood nila ngunit parang nagcocontest pa sila ni Kiko kung sino ang pinakamalakas sumigaw. Naisipan ni Kiko na magpakalalaki. May isang nakakatakot na scene at halos napatalon si Ysa at napakapit kay Kiko. Nagulat ang dalaga pagkat di nag react ang katabi niya. Napangiti siya dahil dito. Pero tiningnan niya ng maayos ang mukha ng binata at nakitang nakapikit ito. Natawa na lang si Ysa sa kanyang nakita at hinigpitan ang kapit sa binata.

Pagkatapos manood ng movie ay nag dinner na ang dalawa. Pagkatapos mag dinner ay sa arcade ang tuloy ng dalawa. Bumili si Kiko ng sankatutak na tokens para magamit nila.

“Tara Kiko Tekken tayo!” yaya ni Ysa. Agad namang pumayag si Kiko.

“Ysa, pag ba tinalo kita magagalit ka sa akin?” tanong ng binata.

“Hmmm. Hindi naman. Sport ako noh. Teka pano ba to di ako marunong.”

“Basta pindot ka lang diyan. Oh game na.” Sabi ni Kiko. Nagumpisa ang laro at kampanteng kampante ang binata.

“KO!” sigaw ni Ysa. Walang nagawa si Kiko kundi mapanganga.

“Tsamba” bulong ni Kiko.

“Hihi! Oh round 2 na.”

At katulad kanina. Natalo nanaman si Kiko. Tawa ng tawa si Ysa at walang nagawa ang binata kundi panoorin na lang ang dalaga.

Maraming nilaro ang dalawa at halos lahat ay talo si Kiko. Tuwang tuwa naman si Ysa at wala nang ginawa kundi magyabang sa kasama niya.

Pagkatapos sa mall ay nagtungo ang dalawa sa park. Bumili si Kiko ng cotton candy para sa kanilang dalawa. Naupo sila sa isang bench sa ilalim ng isang malaking puno. Sa tabi nito ay may isang poste ng ilaw at kitang kita ang anino ng malaking puno sa tapat nila.

“Kiko, thanks ha. I really enjoyed.”

“Pansin ko nga eh. Eh tinalo mo ako sa lahat eh.” Tampo ni Kiko.

“Ito naman. Siguro wala ka lang talent sa arcade.” Sabi ng dalaga.

“Wow. Thanks ha. Lalo mo akong pinapasayaaa!”

“Uy, eto naman. Sige ka di ko bibigay gift ko.”

“Ay, may gift ka? San?”

“Mamaya na.” Sabi ng dalaga habang  nakatingin sa malayo.

“Okay.”

Ilang sandaling tahimik ang dalawa. May parehong may gustong sabihin ngunit di sila makahanap ng tamang tyempo.

“Uhm,” sabay nilang sinabi at pareho silang natawa.

“Sige una ka na. Ladies first.” Sabi ni Kiko.

“Ay, ikaw na. Pleaaase?” lambing ni Ysa. Nagbitiw naman ng isang malalim na buntong hininga si Kiko.

“Okay, Uhm, Ysa, gusto ko lang sabihin na masayang masaya ako. Hindi lang ngayong araw na to. Everyday masaya ako pag magkasama tayo. You always make my day. Alam mo yon? Parang part ka na ng system ko na di na pwedeng mawala. Pag wala ka hinahanap hanap kita. Pag naman andyan ka gusto ko palagi kitang kasama.”

“Yaya ba ako?” tanong ni Ysa.

“Oo, at isang napaka cute na yaya.” Sagot naman ni Kiko at kinurot siya ng dalaga.

“Oh, serious na! Tuloy ko na ba?” tanong ni Kiko at tumango lang ang dalaga.

“Ayun nga, I always want to be with you. Kasi nga, ano, uhm.”

“Kase?” pacute ni Ysa.

“Kasi mahal kita. Ayun. Alam mo naman yon diba?”

“Oo.” Mahinang sagot ni Ysa. Halata na ang pamumula ng mga pisngi ni Ysa. Inangat ni Kiko ang kanang kamay niya at hinaplos ito.

“Ysa, I Love You.” Sabi ni Kiko.

“Kiko, uhm, yung birthday gift ko.” Paalala ni Ysa.

“Ay oo nga pala. Asan na?” tanong ni Kiko. Umusog si Ysa papunta kay Kiko at magkatapat na ang mga mukha ng dalawa. Unti unting naglapit ang kanilang mga mukha. Pumikit si Kiko na tila alam na kung ano ang paparating. Ilang sandali pa ay nakaramdam siya na hinalikan siya sa pisngi. Dahan dahan siyang dumilat at nakita si Ysa na nakangiti sa kanya.

“Wow.” Bulong ni Kiko.

“Di pa yun yung gift ko.” Sabi ng dalaga.

“Ha? Meron pa? Saan namang part yan?” sabi ni Kiko sabay nguso. Agad naman siyang kinurot ni Ysa.

“Aray!” sigaw ni Kiko.

“Bad ka!”

“Sorry joke lang.” Sagot ng binata at natawa si Ysa.

“Okay here I go. Uhm Kiks. I just want to say that,”

“That?” sabi ni Kiko habang nanlalaki ang mga mata.

“That-“

“THAT?” sabi ni Kiko at lumapit kay Ysa. Tinulak siya ni Ysa palayo at nahulog si Kiko sa upuan. Natawa naman ang dalaga.

“Aray ko naman.” Reklamo ni Kiko.

“I Love you Kiko.” Biglang bitaw ni Ysa. Tila huminto ang puso ni Kiko sa narinig niya. Di niya mapigilan ang pag-guhit ng ngiti sa kanyang mga labi. Dahan dahan siyang tumayo at naupo sa tabi ng dalaga. Nakatingin naman si Ysa sa malayo.

“Anong sabi mo?”

“Wala, nasabi ko na eh. No need to repeat.” Sabi ni Ysa.

“Sige na please?”

“Eh kasi naman narinig mo na eh.”

“Di naman eh. Malabo.”

“Yiiiih! Sige ka pag sinabi ko ulit babawiin ko rin. Ano?” hamon ni Ysa.

“Sige nga. Sabihin mo.”

“Hinahamon mo ako? Magsisisi ka.” Banta ni Ysa.

“Ako? I dont think so. Ano sabihin mo na.” Sabi ni Kiko.

“Uhm, te-teka. Uhm, sabi ko, I, I Love you! Per-“ sabi ni Ysa ngunit biglang tinakpan ni Kiko ang bibig ng dalaga.

“Okay na. Wag mo nang bawiin narinig ko na.” Sabi ni Kiko.

“Hmmp! Narinig mo na pala eh!” sabi ni Ysa at humarap sa kabilang direksyon. Lumapit naman si Kiko at hinawakan ang kamay ng dalaga.

“So tapos na ang paghihintay ko?” tanong ni Kiko ngunit di sumagot ang dalaga.

“Uy, Ysa?”

“Oo, sinasagot na kita.” Pagalit na bigkas ni Ysa.

“Napipilitan ka lang eh.” Sabi naman ni Kiko. Humarap si Ysa at ngumiti.

“Sinasagot na kita. I Love you Kiko.” Sabi ni Ysa. Ang ngiti ni Kiko ay napalitan ng ngisi. Kita na ang gilagid niya sa laki ng ngiti niya.

“Oh ano? Tayo na.” Sabi ni Ysa.

“Yes!” sigaw ni Kiko sabay tayo.

“Yes! Kami na! Whoohoo! Narinig niyo yon?! Sinagot na ko ni Ysa! Yeeees!!” sigaw ni Kiko.

“Huuy!” sigaw ng guard sa park. Agad naupo si Kiko na parang batang napagalitan.

“Hihi! Ayan kase.” Sabi ni Ysa.

“Sorry naman eh. Di ko ma contain ang kaligayahan ko eh. So yun na yung gift mo?” tanong ni Kiko.

“Yup! Gusto mo bawiin ko?”

“Ay wag! Pero sure ka ready ka na?”

“I’ve never been this sure.” Sagot ng dalaga. Natawa si Kiko at inakbayan ang katabi.

“Akala ko pa naman yung gift mo yung ano.” Bulong ni Kiko.

“Yung alin?” tanong naman ni Ysa.

“Yung ano, yung kiss.” Sabi ni Kiko sabay nguso. Binatukan naman siya ni Ysa.

“Sira ka talaga! Darating din tayo diyan.” Sabi ng dalaga.

“Alam ko. Bata pa naman tayo. Pero kahit walang kiss. I think I am the happiest man alive. The kiss can wait naman eh.” Sabi ni Kiko.

“So happy ka?”

“Suuuper.” Sagot ng binata.

“Me too.” Sabi ni Ysa.

(Present)

Pagkatapos ng chit-chat ng mga boys sa apartment, isa isa na silang nagsibalikan. 10 pm at naiwan na lang ay si Paul at Aya. Naisipan nilang umakyat sa terrace para ituloy ang kwentuhan nila. Pagdating sa terrace ay pareho silang naupo sa sahig. Dala dala ang mga snacks na dinala nila.

“Paul, I’m really happy for my sister. Kitang kita ko talaga kanina masayang masaya siya.” Sabi ni Aya.

“Ako rin eh. Pati din si Kiko. Siguro kahit tulog na yon nakangisi pa rin.” Banat ni Paul at natawa si Aya.

“Ikaw talaga. I’m glad at naging sila na. Bagay sila.”

“Oo nga. Pero ngayon di na yata. Kasi si Ysa medyo nag mature na eh. Si Kiko utak talanka pa din.” Biro ni Paul muli nanamang natawa si Aya.

“Ikaw talaga, kaya di ako inantok eh. Kanina pa sumasakit ang tiyan ko sa kakatawa sa inyo ni Nico.” Sabi ni Aya.

“Ay, ikaw naman di ka na nasanay sa amin. Kumusta naman kayo ni Marvin?” tanong ni Paul.

“We’re okay.”

“Sabihin mo pag niloko ka non ha. Lagot sakin yon tingnan mo man.”

“Ang bait nga niya eh.” Sabi ni Aya. Di sumagot si Paul ngunit nakatingin lang siya ng diretso kay Aya.

“Oh, bakit?” tanong ng dalaga.

“Ah wala. Masaya lang ako. Kasi kahit matapos yung sinabi ko sayo nung christmas vacation, di pa rin nagbago ang pakikitungo mo sa akin. Akala ko kasi maiilang ka eh. Pero eto, nagtatawanan pa tayo dito.” Paliwanag ni Paul.

“Oo naman, di naman ako ganon. For me you are a very good friend of mine.”

“Friend lang?” tanong ni Paul at namula si Aya.

“Ay sorry. Joke lang yon ha.”

“Okay lang. Teka kuha lang ako ng  juice.” Sabi ni Aya sabay tayo.

“Ay tulungan na kita.” Sabi ni Paul at tumayo rin. Sabay nila binuksan ang pinto at nauntog si Aya sa pagbukas nito.

“Aw!” sabi ng dalaga.

“Ay, shet sorry. Masakit?” sabi ni Paul at hinaplos ang noo ng dalaga.

“Di naman. Okay lang ako.” Sabi ni Aya. Inangat ng dalaga ang ulo niya at napatingin sa mga mata ng binata. Nakita niya ang pagaalala sa mga mata nito.

“ Sorry talaga Aya ha. Akin na blow ko para di sumakit.”

“Exage ka ha. Ano to puwing?” banat ng dalaga.

“Ay oo nga pala bukol pala yan. Himasin ko na lang.” Sabi ng binata. Nakatingin pa rin ang dalaga sa mga mata ni Paul. Napaptingin din ang binata sa mga mata ng dalaga pero umiiwas ito. Di na niya matiis kaya tiningnan na rin niya ito ng diretso. Nagkatinginan ang dalawa pero matapos ang ilang segundo ay umiwas si Aya. Dahan dahang hinawakan ni Paul ang pisngi ng dalaga at inangat ito. Muli nanaman silang nagkatinginan at di nila napapansin na unti unti nang naglalapit ang kanilang mga mukha.  Kinakabahan si Paul pero naglakas loob na siya. Nilapit niya ang kanyang labi sa labi ni Aya. Ilang sandali pa ay  tuluyan nang nag halikan ang dalawa.

Napasandal si Aya sa dingding. Nakahawak ang mga kamay niya sa balikat ni Paul. Ang mga kamay naman ng binata ay nakabitin lang. Ayaw niyang hawakan si Aya dahil baka anong isipin nito. Pareho silang nakapikit ang nilalasap ang bawat segundo ng sandaling yon.

Kinabukasan, maagang umalis si Nico para magsimba. Alam niyang gustong sumama ng mga boys ngunit naisipan niya nag magsimba muna mag isa.

Pagkatapos ng mass ay isa isang nagsilabasan ang mga tao. Nagpaiwan muna siya sa loob dahil ayaw niyang makipagsabayan. Napalingon siya sa may pintuhan ng simbahan at may nakitang isang pamilyar na babae. Nakatalikod ito ngunit siguradong sigurado siya sa nakita niya. Agad siyang tumayo at tumakbo papunta sa pintuan ng simbahan. Paglabas niya ay wala na ang babae. Lingon siya ng lingon ngunit di niya ito mahanap. Napayuko na lang siya at dahan dahang naglakad.

“Pssst!” narinig niya mula sa likod niya. Agad siyang lumingon para tingnan kung sino ito ngunit bigla siyang sinikmuraan ng babae.

“Aray!” sigaw ni Nico sabay hawak sa tiyan niya. Napatingin siya sa salarin at nakilala niya ang babae.

“Bakit mo ginawa yon!?” sigaw niya.

“Sige, sigawan mo ako. Diyan ka naman magaling diba? Sa pananakit sa ng mga babae?”

“Hay.” Sabi ni Nico habang inaayos ang sarili.

“Trish, wala akong kasalanan.”

“Talaga? Masakatan ba si Misa ng ganon kung wala kang kasalanan?” sagot ng dalaga.

“Hay, bahala ka kung ayaw mong maniwala. Diyan ka na nga!” sabi ni Nico at naglakad palayo.

“Nico!” sigaw ni Trish. Huminto si Nico at napalingon.

“Magusap tayo. Mcdo, now na!” sigaw ni Trish at naglakad. Napabuntong hininga na lang si Nico at naglakad papunta sa dalaga.